تعیین نیازهای شما:
نورپردازی باید طوری برنامه ریزی شود که سبک زندگی شما را تکمیل کند. بنابراین، ابتدا باید یک طرح روشنایی خانه را ایجاد کنید که متناسب با نیازهای فردی شما و خانواده شما باشد. هنگام برنامه ریزی نورپردازی خود، به فعالیت هایی که در هر اتاق رخ می دهد، فضایی که می خواهید ایجاد کنید و عناصر تزئینی که می خواهید بر آنها تأکید کنید نگاه کنید. به خاطر داشته باشید که نور می تواند در اتاق های تیره جذب شده و حتی هدر برود، یا منعکس شده و به عنوان نور اضافی در اتاق های رنگ روشن استفاده شود.


مبانی:
سه نوع اصلی از نورپردازی وجود دارد که با هم کار می کنند تا خانه شما را روشن کنند: General، Task و Accent. یک طرح روشنایی خوب، هر سه نوع را برای نورپردازی یک منطقه با توجه به عملکرد و سبک ترکیب می کند.


نورپردازی General:
روشنایی عمومی یک منطقه را با روشنایی کلی فراهم می کند. نور عمومی که به عنوان نور محیط نیز شناخته می شود، سطح روشنایی راحت را ساطع می کند و به فرد امکان می دهد با خیال راحت ببیند و راه برود. این کار را می توان با لوسترها، وسایل نصب شده روی سقف یا دیوار، چراغ های فرورفته یا مسیری و با فانوس های خارج از خانه انجام داد. یک شکل اساسی از روشنایی که جایگزین نور خورشید می شود، روشنایی عمومی برای یک طرح روشنایی اساسی است.

نورپردازی Task:
نورپردازی به شما کمک می کند کارهای خاصی مانند خواندن، خیاطی، آشپزی، مشق شب، سرگرمی ها، بازی ها یا متعادل کردن دسته چک خود را انجام دهید. می توان آن را با نورپردازی زیر کابینت، نوار و مسیر، روشنایی آویز و لامپ های قابل حمل ارائه کرد. نورپردازی کار باید عاری از تابش خیره کننده و سایه باشد و باید به اندازه کافی روشن باشد تا از خستگی چشم جلوگیری کند.


نورپردازی Accent:
نورپردازی تاکیدی با ایجاد جذابیت بصری به اتاق می افزاید. به عنوان بخشی از طرح تزئینی، از آن برای برجسته کردن نقاشی‌ها، گیاهان آپارتمانی، مجسمه‌ها و سایر دارایی‌های ارزشمند یا برای برجسته کردن بافت دیوار، پارچه‌ها یا محوطه‌سازی فضای باز استفاده می‌شود. نورپردازی تاکیدی حداقل به سه برابر نور بیشتری در نقطه کانونی نسبت به نور عمومی اطراف آن نیاز دارد